Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου
Οικουμενικό Πατριαρχείο
Αρχιεπισκοπή Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας
Ο βίος του Αγίου Νικόλαου
Ο Άγιος Νικόλαος των Μύρων ήταν Ορθόδοξος Χριστιανός επίσκοπος. Γεννήθηκε στην παραθαλάσσια πόλη Πάταρα, στη Λυκία της Μικράς Ασίας (σύγχρονη Τουρκία) από μια πλούσια οικογένεια Ελλήνων χριστιανών. Παρόλο που είναι ένας από τους πιο γνωστούς αγίους της Χριστιανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, δυστυχώς δεν σώζονται πολλές πληροφορίες για τη ζωή του. Ο άγιος έζησε κατά τη διάρκεια των ρωμαϊκών δίωγμών εναντίον των Χριστιανών. Γνωρίζουμε όμως ότι κατά τα εφηβικά του χρόνια ο άγιος πήγε για προσκύνημα στην Αίγυπτο και την Παλαιστίνη. Αργότερα και μετά την επιστροφή του έγινε επίσκοπος της πόλης των Μύρων.
Τα συναξάριά του αναφέρουν πολλά θαύματα που επετέλεσε και ιδιαιτέρως εξάρουν τις αλτρουιστικές του πράξεις. Συγκεκριμένα η διάσωση κοριτσιών από την πορνεία, το γαλήνεμα των τρικυμιωδών θαλασσών και των καταιγίδων, η σωτηρία στρατιωτών από την εκτέλεσή τους και η κοπή ενός δέντρου που είχε καταληφθεί από ένα δαίμονα.
Τα λείψανα του Αγίου Νικόλαου και η γιορτή του
Μετά το θάνατό του, λέγεται ότι θάφτηκε στα Μύρα. Λιγότερα απο 200 χρόνια μετά, ο Θεοδόσιος Β' έδωσε εντολή να χτιστεί ο ναός του Αγίου Νικολάου πάνω από τον τόπο της αρχικής εκκλησίας όπου υπηρέτησε και θάφτηκε. Τα λείψανα του φυλάσσονταν εκεί για άνω από 500 χρόνια. Δυστυχώς, το 1071 μ.Χ., μετά την αποφασιστική ήττα στη μάχη του Μάντζικερτ, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν σε διαρκή πτώση χάνωντας συνεχώς εδάφη από τους Τούρκους. Επιπλέον, λόγω πολιτικών και θρησκευτικών εντάσεων και διαφωνιών, η Ρώμη διαχωρίστηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία και έγινε Καθολική Εκκλησία κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Σχίσματος το 1054 μ.Χ. Αυτά τα γεγονότα ήταν σημαντικά, καθώς λόγω της τουρκικής κατοχής και των περιορισμένων πόρων και ελέγχου που είχαν οι κάτοικοι των Μύρων, δυσκολεύονταν να φυλάξουν και να συντηρήσουν τα λείψανα του Αγίου Νικολάου. Το 1087 μ.Χ., Ιταλοί ναυτικοί από την Απούλια κατέλαβαν και λεηλάτησαν την εκκλησία και πήραν τα λείψανα στο Μπάρι. Δύο χρόνια αργότερα, ο Πάπας Oύρμπαν εγκαινίασε μια νέα "Βασιλική του Αγίου Νικόλαου" όπου τα λείψανα του Αγίου Νικόλαου μεταφέρθηκαν στον τάφο κάτω από το ιερό. Λίγο περισσότερο από μια δεκαετία αργότερα, καθώς η λατρεία και η δημοτικότητα του Αγίου Νικολάου αυξανόταν στη Δυτική Ευρώπη, οι Βενετοί σταυροφόροι λεηλάτησαν πάλι τα Μύρα το 1100 μ.Χ. για να συγκεντρώσουν τα υπόλοιπα κομμάτια των λειψάνων του Αγίου Νικολάου, καθώς και τα λείψανα άλλων επισκόπων των Μύρων. Τα λείψανα τα πήραν πίσω στη Βενετία στο μοναστήρι του Σαν Νίκολο αλ Λίντο. Τμήμα των λειψάνων παραμένει ακόμα στο Μπάρι και τη Βενετία έως σήμερα. Πηγές αναφέρουν θραύσματα των λειψάνων του Αγίου Νικόλαου που δώθηκαν από τον κλήρο του Μπάρι για την ενίσχυση της λατρείας και την προώθηση του γοήτρου. Τα υπόλοιπα λέγεται ότι βρίσκονται σε μέρη όπως η Νορμανδία, η Φλάνδρα και η Νάνσυ, αλλά κυρίως στην Δυτική Ευρώπη. Τα λείψανα του αγίου εξακολουθούν να μυροβλίζουν και οι άνθρωποι μπορούν να επισκεφθούν και να προσκυνήσουν τον τάφο του στο Μπάρι.
Θεωρείται πρωτίστως πολιούχος των ναυτικών, ψαράδων και εμπόρων, αλλά επίσης και παιδιών, κλεφτών (που έχουν μετανοήσει), ζυθοποιών, ενεχυροδανειστήρων και φοιτητών. Ενώ η Δυτική κουλτούρα έχει αποδώσει λανθασμένα τον Άγιο Βασίλη ως κάποιον που δίνει δώρα κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, αυτή η λαϊκή ιστορία έγινε γνωστή λόγω της συνήθειας του Αγίου Νικόλαου να δίνει κρυφά δώρα και να βοηθά εκείνους που έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη.
Ο Άγιος Νικόλαος εκοιμήθη το 342 μ.Χ. στην ηλικία των 72 ετών. Όπως είναι παράδοση στην Ορθόδοξη Εκκλησία, οι γιορτές των αγίων επιτελούνται την ημέρα που αναπαύονται. Η γιορτή του Αγίου Νικολάου είναι στις 6 Δεκεμβρίου.